Η σιωπή των παιδιών

Χτες το μεσημέρι ήμουν σε ένα βιβλιοπωλείο καλεσμένη από τα παιδιά της λέσχης ανάγνωσης ενός λυκείου της περιοχής για να συζητήσουν μαζί μου ορισμένα βιβλία μου. Η συνάντηση είχε οριστεί πριν από το φόνο του Αλέξη και τα γεγονότα που τον ακολούθησαν. Μεταξύ των βιβλίων προς συζήτηση ήταν και το "1-1-4", του οποίου ο βασικός κορμός της αφήγησης στηρίζεται σε ένα φοιτητικομαθητικό συλλαλητήριο. Υπέθεσα ότι τα παιδιά θα κεντράριζαν τη συζήτησή μας στο βιβλίο μου "1-1-4", ώστε να φέρουν τη συζήτηση και στα καυτά επίκαιρα γεγονότα. Έπεσα έξω. Τα παιδιά, ειδικά αυτό το βιβλίο, δεν το έθιγαν καθόλου. Τότε, νομίζοντας ότι αυτό το έκαναν μήπως ο αναπόφευκτος παραλληλισμός των γεγονότων (του βιβλίου και των τρεχόντων) φέρει τη συζήτηση στον Αλέξη και αυτό ίσως να πίστευαν ότι θα με έφερνε σε δύσκολη (!) θέση, με την πρώτη ευκαιρία τούς ανέφερα την τελευταία μου ανάρτηση στο παρόν μπλογκ σχετικά με αυτόν. Με άκουσαν αμίλητα και μετά θέλησαν να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες για τα... χάικου. Κι εγώ δεν επέμεινα στο θέμα των ημερών. Όμως έμεινα με την απορία: Γιατί τα παιδιά δε θέλησαν να συζητήσουν ένα τέτοιο θέμα μαζί μου; Δεν τα άφηναν από το σχολείο μήπως; Οπωσδήποτε δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν τα είχε αγγίξει, αν όχι τι άλλο, ο φόνος του μικρού Αλέξη.

Β.Μ.

Ο φόνος του Αλέξη

Ήμουν μικρός

δεν ήξερα τότε για θάνατο

ήμουν αθάνατος
Jorge Luis Borges

Εσύ Αλέξη έφυγες όταν ακόμη ήσουν αθάνατος. Δεν ξέρω αν λέγεται τύχη καλή αυτή...
Β.Μ.

Τέλος το αφορολόγητο των 10.000 Ευρώ!

Μα καλά τόσο "υπεράνω" είμαστε εμείς οι συγγραφείς ώστε να μη μας νοιάζει για την κατάργηση του ορίου αφορολόγητου; Κανένα λογοτεχνικό σωματείο δε διαμαρτυρήθηκε που ένας συγγραφέας θα πρέπει να πληρώνει φόρο έστω κι αν βγάζει από τα βιβλία του 5.000 ευρώ το χρόνο; Πόσοι στο κάτω κάτω είναι αυτοί οι συγγραφείς που "πουλάνε" στην Ελλάδα; Και τι έσοδα, τέλος πάντων, μπορεί να κρύψει ένας συγγραφέας, αφού για να εισπράξει πρέπει οπωσδήποτε να κόψει δελτίο παροχής υπηρεσιών; Επαναλαμβάνω: ΔΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΉΘΗΚΕ ΚΑΝΈΝΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΌ ΣΩΜΑΤΕΊΟ;

Οι βιβλιοθήκες επιτελούν πολιτιστικό έργο, αρκεί να είναι ανοιχτές σε κατάλληλες ώρες, φιλικές και προσβάσιμες, χωρίς να αναφέρω τα εντελώς αυτονόητα -αριθμό, είδος και ποιότητα των βιβλίων τους. Λόγω της ιδιότητάς μου, έχω επισκεφτεί πολλές βιβλιοθήκες -καλές ή πολύ καλές, ανάλογα με το πόσο πληρούν τα προαναφερθέντα και, βεβαίως, υπολογίζοντας και τις πολιτιστικές τους δραστηριότητες.
Υπάρχει όμως μία βιβλιοθήκη, η οποία δεν περιορίζεται απλώς στο να δέχεται και να υποδέχεται αναγνώστες με τον καλύτερο τρόπο. Η βιβλιοθήκη που ξέρω εγώ πηγαίνει η ίδια και τους βρίσκει! Όχι, δεν είναι μια κινητή βιβλιοθήκη. Είναι η βιβλιοθήκη "Καίτη Λασκαρίδου" στον Πειραιά, η οποία "διαφημίζει" την ύπαρξή της και τα ποικίλα εκπαιδευτικά της προγράμματα σε σχολεία στέλνοντάς τους την ψυχή της -την κα Καλή Κυπαρίσση- και φέρνει έτσι μαθητές στο χώρο της για να τους γνωρίσει πνευματικούς ανθρώπους και βιβλία. Μια άλλη καινοτόμα δραστηριότητα της βιβλιοθήκης "Καίτη Λασκαρίδου" ήταν να προσφέρει πέρυσι και φέτος αυτά τα εκπαιδευτικά προγράμματα και στα παιδιά των πυρόπληκτων περιοχών της Πελοπονήσου.
Για περισσότερες λεπτομέρειες γύρω από αυτή τη μοναδική βιβλιοθήκη μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο: www.klasklibrary.gr

Β.Μ.

Νομίζω ότι πέρασε η "καραντίνα" του μπλογκ μου. Οπότε συνεχίζουμε!

Δεν ξέρω γιατί έλαβα αυτή την ειδοποίηση:

"Αυτό το ιστολόγιο έχει κλειδωθεί και δεν δημοσιεύεται λόγω πιθανής παραβίασης των Όρων Υπηρεσιών Blogger. Δεν επιτρέπεται η δημοσίευση νέων αναρτήσεων έως ότου ελεγχθεί και ξεκλειδωθεί το ιστολόγιό σας.

Το ιστολόγιο αυτό θα διαγραφεί μέσα σε 20 ημέρες εκτός εάν ζητήσετε μια εξέταση".

Πάντως, χτες ζήτησα μια "εξέταση". Περιμένω.....

Β.Μ.

Περισσεύει ο πολιτισμός στην Ελλάδα;

Ο προϋπολογισμός εφέτος για το πρόγραμμα του ΕΚΕΒΙ "συγγραφείς στα σχολεία" μειώθηκε απελπιστικά με αποτέλεσμα ελάχιστα σχολεία (όσα πρόλαβαν το μήνα Σεπτέμβρη να υποβάλουν αίτηση) μπόρεσαν να εξασφαλίσουν ένα συγγραφέα, στον οποίο, σημειωτέον, τα έξοδα για ταξί (προς κι από αεροδρόμια, τρένα ή πλοία) δεν καλύπτονται πλέον. Είναι κρίμα ένα τόσο ελπιδοφόρο πρόγραμμα προώθησης της φιλαναγνωσίας στην Ελλάδα να θυσιάζεται στο βωμό της εξοικονόμησης κρατικών χρημάτων. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος; Ή μήπως ο πολιτισμός στην Ελλάδα μάς περισσεύει;

Β.Μ.

Σχόλια:

Ο Μανος Κοντολεων είπε...

Το πρόγραμμα ασφαλώς και δεν θα πρέπει να παραγκωνισθεί. Αντίθετα θα πρέπει ενισχυθεί, ενώ παράλληλα θα πρέπει και κάποια ακόμα πράγματα να γίνουν.Στα μεν δημοτικά θα πρέπει η λογοτεχνία να ενταχθεί στο Ωρολόγιο και στο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών. Υπάρχουν ειδικότεροι από εμένα που έχουν καταθέσει τις προτάσεις τους για το πώς μια τέτοια ένταξη μπορεί να υλοποιηθεί. Αλλά αν συμβεί κάτι τέτοιο κι αν λειτουργήσει έστω και επαρκώς, τότε η επίσκεψη του συγγραφέα θα είναι ενταγμένη μέσα σε ένα πρόγραμμα που θα βοηθά τα παιδιά να αποκτούν επαρκή και ευαισθητοποιημένη λογοτεχνική αναγνωστική ταυτότητα. Στα δε γυμνάσια και λύκεια καλό θα ήταν οι φιλόλογοι να γνωρίσουν πρώτα αυτοί και στη συνέχεια να φέρουν μέσα στην τάξη και στο μάθημα της λογοτεχνίας, κείμενα που ανήκουν στην κατηγορία «για νεαρούς ενήλικους αναγνώστες».

5 Οκτώβριος 2008 10:24 πμ

Ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος είπε...

Ήδη για το θέμα έχει δημοσιευθεί το παρακάτω σχόλιο στο site του ΕΚΕΒΙ

----------------------------------
Μήνυμα του κ. Βαγγέλη Ηλιόπουλου, Προέδρου του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου

Αγαπητοί εκπαιδευτικοί,
Tο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) για 4 χρόνια, μέσω του προγράμματος "Συγγραφείς και Εικονογράφοι στα Σχολεία" συνέβαλε καθοριστικά ώστε να μπουν οι έλληνες συγγραφείς στα σχολεία για να συναντήσουν τους μικρούς αναγνώστες μέσα από εκπαιδευτικές δράσεις σχεδιασμένες από τους δασκάλους και τους καθηγητές.

Στα χρόνια αυτά πραγματοποιήθηκαν 900 επισκέψεις οργανωμένες από το ΕΚΕΒΙ, το οποίο κάλυψε μια μικρή αμοιβή και τα έξοδα των συγγραφέων.

Ο δρόμος πια άνοιξε και όλη η σχολική κοινότητα έμαθε πόσο σπουδαία αποτελέσματα έχει μια συνάντηση με το συγγραφέα.

Φέτος που δεν υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι να καλυφθούν όλες οι επισκέψεις (θα πραγματοποιηθούν πολύ λιγότερες επισκέψεις σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, οι θέσεις για τις οποίες έχουν ήδη καλυφθεί), σας προτρέπουμε να συνεχίσετε εσείς το πρόγραμμα, αναζητώντας προσωρινές λύσεις που θα μπορέσουν να καλύψουν τα οργανωτικά ζητήματα αλλά και τα έξοδα του συγγραφέα.
(Δήμοι, Βιβλιοθήκες, Σύλλογοι Γονέων, Εκδότες)

Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Βαγγέλης Ηλιόπουλος

5 Οκτώβριος 2008 3:03 μμ